Τρίτη 9 Φεβρουαρίου 2010

ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΑΣ ΣΤΟ ΛΕΟΝΤΙΤΟ


 
Η ομάδα «ΣΤΑ ΑΓΡΑΦΑ» στέλνει κι εφέτος τα χρόνια της πολλά στους φίλους από το Λεοντίτο και από τα άλλα χωριά της Αργιθέας που θα γιορτάσουν απόψε και αύριο τον προστάτη του χωριού τους, Άγιο Χαράλαμπο στο χιονισμένο Λεοντίτο, το χαμένο στην καρδιά των Αγράφων χωριό. 


«… Ήταν κάπως αλλιώς τα πράγματα πρόπερσι και σαν απόψε, παραμονή του Αγίου Χαραλάμπους πήγα με τον φίλο Λάμπρο Τσιβόλα στο Λεοντίτο όπου η κοινότητα της διασποράς προσπαθεί και το καταφέρνει με ιδιαίτερη επιτυχία να αναβιώνει την μεγαλύτερη γιορτή του χωριού και να ευχηθεί στους εορτάζοντες και εορτάζουσες που περισσεύουν σε αυτό το χωριό. 


Κατ’ εξαίρεση με τα άλλα χωριά των Αγράφων και της Αργιθέας, το Λεοντίτο γιόρταζε αυτή τη χειμωνιάτικη ημέρα γιατί οι κάτοικοί του δεν μετακινούνταν στον κάμπο επειδή είχαν μικρά κοπάδια και ασχολούνταν συστηματικά με τη γεωργία. Έτσι μέχρι πριν από 30 περίπου χρόνια κρατούσαν ζωντανό το Λεοντίτο. Σήμερα, έχει σχεδόν ερημώσει καθώς και παπα Χρήστος Αποστόλου κλείνει το μαγαζί που διατηρούσε στο χωριό και κατεβαίνει κι αυτός στον κάμπο. 


Οι Λεοντιτιώτες όμως, είτε ζουν στην Αθήνα, είτε στις πόλεις του θεσσαλικού κάμπου προσπαθούν και πηγαίνουν στο χωριό κάθε Σαββατοκύριακο κι έτσι, όποιος βρεθεί εκεί θα βρει τουλάχιστον κάποια πόρτα ανοιχτή και μια σόμπα να ζεσταθεί. Τα Σαββατοκύριακα πάλι, η οικογένεια του παπα Χρήστου ανοίγει το μαγαζί κι έτσι, χωριανοί και επισκέπτες βρίσκουν χώρο να ανταμώσουν και να διασκεδάσουν. 


Πέρσι λοιπόν, παρά το βαρύ χιόνι που είχε πέσει στην Οξιά, ο δρόμος ήταν ανοιχτός και προχωρήσαμε χωρίς δυσκολία προς το Λεοντίτο. Την παραμονή μετρήθηκαν στο χωριό, πάνω από 150 άτομα και όλοι συγκεντρώθηκαν στο μαγαζί για το μεγάλο γλέντι. Για το φαγητό είχαν φροντίσει όλες οι γυναίκες του χωριού και το τσίπουρο ήταν καλό και ντόπιο. Στην ορχήστρα, στα δυο βιολιά ήταν ο ονομαστός Κώστας Καλλιακούδας, ο γιός του Μιλτιάδης, στο σαντούρι ο Αντώνης Βασιλακάκος και τιμητικά πήρε θέση ο βετεράνος στο ντέφι (χειροποίητο μάλιστα) Σπύρος Δήμου ο οποίος μαζί με τη γυναίκα του Αγορίτσα είναι οι μοναδικοί κάτοικοι που μένουν όλο το χρόνο στο διπλανό Κουμπουριανά. 


Το γλέντι κράτησε μέχρι αργά τη νύχτα, αλλά όλοι το πρωί σηκώθηκαμε και περπάτησαμε το νέο χιονάκι που είχε πέσει τη νύχτα για να πάμε στο ανακαινισμένο υποδειγματικά μοναστηράκι του Αγίου Χαραλάμπους για τη λειτουργία την οποία τέλεσαν ο παπα Κώστας φυσικά, ο παπά Βασίλης Γυφτογιάννης ιερέας του διπλανού χωριού Σπυρέλο και ο σεβάσμιος παπά Ηλίας Νασιώκας. Μετά το τέλος της λειτουργίας, τα καλωσορίσματα στους καινούργιους επισκέπτες και τα χρόνια πολλά στους εορτάζοντες, όσοι έμειναν κάθισαν σε τραπέζι και μετά το φαγητό, αποχαιρετήθηκαν και έδωσαν ραντεβού για σήμερα που όπως μαθαίνω, έχει κι εφέτος το χιονάκι του και θα δώσει πάλι την ομορφιά του. 

 
 

Κυριακή 17 Ιανουαρίου 2010

Η ΠΙΤΤΑ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΤΩΝ ΑΓΡΑΦΩΝ


Ο παπα Σωτήρης ευλογεί την πίτα του Συλλόγου στη βεράντα

Η κοπή της πίτας είναι στην αρχή κάθε χρόνου η αφορμή να συναντηθούν είτε στα γραφεία τους αν διαθέτουν ή σε κάποια άλλη αίθουσα τα μέλη ενός συλλόγου, να ευχηθούν ο ένας στο άλλο καλή χρονιά και βεβαίως ευόδωση των στόχων που έχει ο δικός τους Σύλλογος.

Έτσι λοιπόν, μέρες σαν τη σημερινή σε κάθε σημείο της πόλης οι απανταχού Συνέλληνες βρίσκονται ανάμεσα στους συγχωριανούς τους, ευλογούνται από κάποιον ιερέα αν υπάρχει εύκαιρος και μετά την κλασσική αγωνία για το φλουρί της πίτας πίνουν κανένα καφέ ή τσιπουράκι και πιάνουν την κουβέντα για τα δικά τους και όσα μαθαίνουν από το χωριό. Συνήθως δε συζητάνε και τις τελευταίες λεπτομέρειες για τον ετήσιο χορό ή τη συνεστίαση, γεγονότα που αποτελούν την κορυφαία εκδήλωση του κάθε Συλλόγου στην Αθήνα.



Η πρόεδρος του Συλλόγου Έλλη Γατή, καλωσορίζει τους Αγραφιώτες

Έτσι έγινε και σήμερα το πρωί στα γραφεία του Συλλόγου των Αγράφων Ευρυτανίας στην Αθήνα που στεγάζονται στο υψηλότερο όροφο του κτιρίου στην οδό Τζωρτζ 24, στην πλατεία Κάννιγκος. Παρά την πρόκληση της χειμερινής αιθρίας που υπαγόρευε άλλες βόλτες, ο κόσμος που ήρθε ήταν αρκετός κι έτσι οι ευλογίες από τον παπα - Σωτήρη Σαλαμούρα που ήρθε από τα Άγραφα γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο έγιναν στη βεράντα όπου η θέα προς τις ταράτσες με τους απαστράπτοντες από τον ήλιο ηλιακούς θερμοσίφωνες ήταν εντυπωσιακή. Το γεγονός δεν πέρασε απαρατήρητο από τους Αγραφιώτες και το σχόλιο που άρεσε σε όλους ήταν πως αυτοί που ήταν μαθημένοι από τις ψηλές κορφές, μόνο σε τέτοια αετοφωλιά της Αθήνας θα μπορούσαν να φωλιάσουν το σύλλογό τους.

Αφού λοιπόν ο παπα Σωτήρης ευλόγησε την πίτα η δραστήρια πρόεδρος του Συλλόγου Έλλη Γατή μοίρασε τα κομμάτια στους παρευρισκόμενους και τυχερός αναδείχθηκε ο Κώστας Τσιώλης, πρόεδρος του Συλλόγου των Μεγάλων Βραγγιανών. Το επιτίμιο του νομίσματος που μας εντυπωσίασε όλους για την πρωτοτυπία του ήταν ένα γεύμα για δυο άτομα στο ξενοδοχείο «Χίλτον», ενθουσίασε τον αγαπητό μας Κώστα.



Η πίτα ήταν η αφορμή για την χθεσινή γιορτή των Αγραφιωτών

Σε όσο χρόνο ψάχναμε το φλουρί στη βεράντα, η πρόεδρος πήρε το λόγο και ευχαρίστησε όλους όσους τίμησαν την ωραία γιορτή του Συλλόγου, μίλησε για τα σχέδια τους και τη μεγάλη γιορτή τον Δεκαπενταύγουστο στα Άγραφα καθώς και για ορισμένα πράγματα που έπρεπε να ακούσει ο δήμαρχος Αγράφων Χρήστος Μπούρας καθώς και ο προηγούμενός του Βαγγέλης Κατσιφός. Ο δήμαρχος απάντησε σε ότι έπρεπε και ανέπτυξε για λίγο και τις δικές του θέσεις καθώς και την άποψη του Δήμου ενόψει του σχεδίο «Καλλικράτης». Ακολούθως το λόγο πήρε εκ μέρους της «Πανευρυτανικής Ένωσης» ο Βασίλης Σιορόκος ο οποίος αναφέρθηκε κυρίως στην οργάνωση της παρουσίασης της δίτομης έκδοσης των πρακτικών του Α’ Συνεδρίου «Τα Άγραφα στη διαδρομή της Ιστορίας» που έγινε τον Αύγουστο του 2008 στα Άγραφα και για την πραγματοποίησή της η οποία θα γίνει στην μεγάλη αίθουσα της Παλιάς Βουλής, θα ανακοινωθεί σύντομα ημερομηνία.




Η πρόεδρος Έλλγ Γατή με τον τυχερό της πίττας, Κώστα Τσιώλη


Έτσι ο Σύλλογος των Αγράφων Ευρυτανίας έκανε με τη σημερινή ωραία γιορτή ποδαρικό στο νέο χρόνο που παρά τις όποιες δυσκολίες προτάσσει η οικονομική κατάσταση της Ελλάδας, κάποια πράγματα πρέπει να γίνουν γιατί αλλιώς τα Άγραφα θα περάσουν πάλι «στα Άγραφα» της ελληνικής πραγματικότητας.