Δευτέρα 24 Αυγούστου 2009

ΘΑ ΣΩΣΕΙ ΠΛΑΙ Η ΠΙΝΔΟΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ;


Μέχρι τα χρόνια κατά τα οποία διέτρεξε την Πίνδο ο Πατρο – Κοσμάς, οι άνθρωποι ένιωθαν τον κόσμο γύρω τους σαν φυλακή. Για να γλυτώσουν, είχαν τρυπώσει στα ρέματα και κούρνιαζαν στις πλαγιές πάνω από τα ποτάμια. Από τη στιγμή όμως που ο Άγιος των Σκλάβων ευλόγησε τα βουνά, αμέσως έπεσαν τα σίδερα που τους κρατούσαν δεμένους και, ως εκ θαύματος, μπροστά τους οι γιδόστρατες έγιναν πλατιά μονοπάτια και οι λυσιές στα ποτάμια, γέφυρες τρανές που οδηγούσαν στις μεγάλες στράτες του κόσμου.
Έσκυψαν τότε οι ακατάδεχτες κορυφές, κοίταξαν μέσα στα φτωχοκάλυβα και είδαν πως εκείνος ο κόσμος, που μαράζωνε πεινασμένος μέσα στα καπνισμένα δωμάτια, μπορούσε να τραβήξει ψηλά. Έτσι του καλλιέργησαν την ελπίδα και του δίδαξαν την αποκοτιά της ελευθερίας. Τότε κατάλαβαν οι άνθρωποι πως η μοίρα τους δεν ήταν να ζουν τρομαγμένοι, και σήκωσαν ψηλά το κεφάλι τους, όπως οι πέρδικες όταν δροσίζουν το λαρύγγι τους, για να ευχαριστήσουν το Θεό. Κοίταξαν ψηλά τις κορυφές, τις πάτησαν, τις έκαναν και τραγούδι: Ένα τραγούδι που στο εξής θα συντρόφευε για πάντα τη ζωή τους και θα ενέπνεε όλους τους αγώνες τους…


[Το κείμενο και η φωτογραφία προέρχονται από το βιβλίο μου "ΟΡΕΙΝΗ ΠΑΤΡΙΔΑ - Στον Άσπρο, στην Πίνδο" που κυκλοφόρησε το 2007 και είναι έκδοση της Διευρυμένης Κοινότητας Νεράιδας Τρικάλων].