«Κάπου θα καίγονταν ένα μέρος της πλάσης και καθρεφτίζεται στον ουρανό» σκεφτήκαμε και οι δυο καθώς δεν μπορούσαμε να εξηγήσουμε αλλιώς το εκπληκτικό φαινόμενο που συνέβη το απόγευμα του Φωτισμού του 2005, στον ουρανό των Αγράφων.
- Το σούρουπο κάλυπτε γρήγορα τα βήματά μας κοντά στη σμίξη του χωματόδρομου που κατεβαίνει από το Τροβάτο με τον λεγόμενο κεντρικό, επίσης χωματόδρομο, της περιοχής και το σκοτάδι ανέβαινε από τον ποταμό προς τις δασωμένες πλαγιές καταπίνοντας τα δέντρα και τους θάμνους, ακόμα και αυτό το περιποιημένο γεφύρι χάνονταν στην αγκαλιά μιας κρύας γεναριάτικης νύχτας. Ήταν ζήτημα λίγων λεπτών να φθάσει το σκοτάδι στις κορυφές, όταν σαν από θαύμα η αραιή νέφωση στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας πλημμύρισε από ένα σπάνιο μενεξεδένιο φως το οποίο δεν διήρκησε ούτε δυο λεπτά. Μέσα σε αυτόν τον λίγο χρόνο άλλαξε όλους τους τόνους του μοβ και σαν μαύρο βελούδο στο τέλος απλώθηκε στον αγραφιώτικο ουρανό. Όσοι το είδαν το φαινόμενο είπαν πως δεν είναι καλός οιωνός, αλλά δεν ήξεραν για τι πράγμα ακριβώς ο οιωνός προειδοποιούσε… [05/01/05].
- Αφιερωμένο στη Λουκία Ρικάκη, για μια ιδέα που μου έδωσε με τα σύννεφα της Ρόδου που τα έβαλε στις κάρτες των Χριστουγέννων και του νέου έτους. [FACEBOOK, 06/01/09].
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου