Έλαμπε σαν αυγουστιάτικο μεσημέρι, παραμονές του Φωτισμού το 2005, ο τόπος στα Καμάρια και η απροσδόκητη χειμερινή καλοκαιρία γέμιζε με καλή διάθεση την παρέα στο αυτοκίνητο που είχε προορισμό το χωριό Άγραφα. Άστραφταν γύρω μας όλες οι κορυφές καθώς ήταν σκεπασμένες με παγωμένο χιόνι και στράβωναν τα μάτια που τολμούσαν να τις αντικρίσουν χωρίς μαύρα γυαλιά. Δεν είναι σπάνιο φαινόμενο στην καρδιά του χειμώνα να ξημερώνει μια τέτοια ηλιόλουστη ημέρα στα Άγραφα, αλλά ποτέ δεν είναι βέβαιο ότι θα την ακολουθήσει άλλη μια ίδια και το γεγονός ερμηνεύεται ως ένα παιχνίδι του καιρού ο οποίος πάντως ποτέ δεν ξεχνά να προειδοποιεί. Το μοναδικό συννεφάκι όλου του ουρανού με το οποίο έπαιζε εκείνο το απόγευμα ο αέρας πάνω από την κορυφή Παπαδημήτρης, δεν ήταν καθόλου αθώο όπως αποδείχθηκε σαν ξημέρωσε η επομένη ημέρα.- Σε μια αγκαλιά συννεφάκι ήταν κρυμμένη μια τρομακτική χιονούρα που ξέσπασε το βράδυ και η καλοκαιρία, μια μόνο ημέρα που είχε παραχωρήσει ο χειμώνας στους αετούς και τα γεράκια των Αγράφων για ξεμουδιάσουν λιγάκι τις παγωμένες φτερούγες τους… [05/01/05]
Αφιερωμένο στην καλή φίλη Ηλιάννα Φωτοπούλου από τη Σχοινούσα γιατί ήταν από τις πρώτες που έγιναν μέλη στην ομάδα του FB, agrafagroup.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου